"Eerst zien, dan geloven” Dat is een uitdrukking die veel mensen gebruiken. Maar wat is zien? En waar stopt of begint geloven in verhouding tot zien? Is het eerst zien en dan geloven? Of is het eerst geloven en dan zien?
Ik ben er van overtuigd dat wij als mensen veel meer kunnen zien dan we nu doen. Een gave die we allemaal bezitten. De ene tapt er alleen makkelijker op in dan de ander.
Magnetisme
Echoscopie
Nucleair/radioactieve straling…
Vaak zonder twijfel geloven mensen dat dit bestaat. We zien het niet echt, zien alleen aan bepaald effect er van. De uitkomst. Een resultaat. Of het is wetenschappelijk onderbouwd en geloven we die wetenschapper die het ons verteld. Maar het zélf waarnemen van radioactieve straling met je ogen of oren, dat doen we niet.
Of de magnetische kracht tussen twee magneten, kunnen we wel voelen, niet zien. Maar kan zo sterk zijn, dat je gewoon wéét dat het er is.
Het wordt soms al iets moeilijker om te geloven in bepaalde gevoelens of gedachten. Of intuïtie. Die kun je ook niet zien, maar zijn er wel.
Maar andersom kan ook. Je ziet het wel, maar gelooft het toch niet. Dat water geheugen en gevoel heeft bijvoorbeeld. Wetenschappelijk aangetoond en tal van filmpjes op internet waar je het kunt zien. Maar toch geloven veel mensen het niet. Ook niet na het zien.
Of tekenen uit het universum. Zie je die? Voel je die? Weet je die?
Ook het zien van een ster die al duizenden jaren niet meer bestaat…. Hoe weten we dat hij niet meer bestaat? En als we ‘m zien, dan is het er toch? Of in ieder geval ooit geweest? Of geloven we alleen maar, dat we het zien…?
Met liefde, Nancy ♥️
Reactie plaatsen
Reacties